Yaratıcılık Ve Liderliğin Kesişim Noktası
Kariyerinin her adımında cesaretli ve özgün adımlar atan bayan bir önder… AKA Ajans’ın Kurucusu Aslı Kızmaz ile mesleğine olan tutkusu ve yaratıcı dünyasından bayanların gücüne uzanan keyifli bir sohbet gerçekleştirdik.
AKA’da yaratıcı süreç nasıl işliyor?
AKA, 20 kişilik dinamik ve büyük bir gruptan oluşuyor. Yaratıcı süreçte çoklukla tüm ajans bir ortaya gelip beyin fırtınası yapıyoruz. Hepimiz farklı geçmişlerden, eğitimlerden ve tecrübelerden geliyoruz, bu da fikirlerimizi zenginleştiriyor. Öncelikle ana stratejide ortak bir noktada buluşuyor, akabinde bu stratejiye uygun fikirleri toparlayarak oyluyoruz. AKA’da yaratım süreci yalnızca muhakkak şahıslara ilişkin değil; herkes özgürce katkı sağlıyor. Güzel ya da makus ayrımı yapmadan, sonları kaldırarak her fikri lisana getiriyoruz. Benim için asıl heyecan verici olan, bir projeden fazla ortaya çıkan fikirler. Yaratım süreci, hayatımın en büyük adrenalini diyebilirim.
Kariyerinizde “İyi ki yapmışım” dediğiniz ve sizi en çok şekillendiren an hangisiydi?
11 yaşımdan beri çalışıyorum ve bu süreçte o kadar çok şey denedim. Hayatım boyunca durmadan ürettim, farklı alanları denedim ve çok sayıda farklı beşerle tanıştım. Bugün geldiğim noktada, bu tecrübelerin bana en yeterli okullarda okumaktan bile kat kat daha fazla şey kattığını görüyorum. Daha evvel de söylediğim üzere, özel okullardan mezun olmadım, büyük kentlerde eğitim almadım, lakin en büyük dönüm noktam hiçbir vakit pes etmemem oldu. Bazen kalbim kırıldı fakat motivasyonum daima dimdik ayakta kaldı.
Gerçekleştirdiğiniz projeler ortasında sizi en çok zorlayan hangisiydi?
Muhtemelen birinci televizyon kampanyamız olan M&S projesi. O periyotta hem tecrübesizdik hem de bütçemiz epey azdı. Yapım maliyetlerini düşürmek için takımla birlikte her ayrıntıya biz koştuk; ütü yapmaktan set kurmaya kadar her işi üstlendik. Lakin geriye dönüp baktığımda, tam da o zorlukların bizi daha büyük kampanyalara hazırladığını görüyorum. Artık 360 derece kampanyalar yapabiliyorsak, o günkü acemiliğimizin ve gayretimizin büyük hissesi var.
Menajerlik ve sanatkarın mesleğine katkı sağlama ortasındaki dengeyi nasıl kuruyorsunuz?
Menajerlik benim ana işim değil, bu yüzden şirketimizde “sadece 5 koltuk” anlayışıyla hareket ediyoruz. Oyuncularımıza sadece birey yetenekler olarak değil, bir marka olarak da yaklaşıyoruz. Bunu yaparken de sistemli bir yol haritası izliyoruz. Yıllık stratejiler oluşturuyor, kriz idare danışmanlığı sağlıyor, toplumsal medya, senaryo ve yapım gruplarımızla oyuncularımızın her adımını profesyonelce şekillendiriyoruz. Bu bütüncül yaklaşım, onların mesleğini sadece kısa vadeli başarılarla değil, uzun vadede sağlam adımlarla inşa etmelerini sağlıyor.
“
“Neyi yaparken memnun olduğunuzu ve hangi alanda sahiden başarılı olabileceğinizi anlamak için denemekten çekinmeyin.”
Sizinle tıpkı yolu seçerek yaratıcı bir meslek hedefleyenlere ve tutkularını kaybetmemek isteyenlere verebileceğiniz en kıymetli tavsiye nedir?
Başarı herkes için farklı manalar taşıyor. Şayet ben yalnızca en düzgün özel okullardan mezun olanlara ya da yurtdışında eğitim almış bireylere odaklanıp ilerlemeye çalışsaydım, bugün olduğum noktaya ulaşamazdım. Bunlar elbette hayatta avantaj sağlayan kıymetli noktalar lakin asıl değerli olan bitmek bilmeyen bir merak ve azim. En büyük tavsiyem: Çok okuyun, çok araştırın, insanları ve sokakları gözlemleyin. Kapılar yüzünüze kapansa da yılmadan çalışın, reddedilmekten korkmayın.
Bir başka teklifim ise yazmak. Aklınıza hiçbir şey gelmiyor olsa bile yazmaya devam edin zira bu sürecin içinde niyetleriniz olgunlaşır. İşine tutkuyla bağlanmak, bilhassa bizim üzere zorlukları olan bir ortamda kolay değil. Maddi ve manevi birçok mahzur var. Üniversite yıllarında ve yeni mezun olduğunuzda farklı şeyler deneyerek keşfetmek çok değerli. Neyi yaparken memnun olduğunuzu ve hangi alanda nitekim başarılı olabileceğinizi anlamak için denemekten çekinmeyin. Bunu keşfetmek için yalnızca oturup düşünmek yetmez, kesinlikle harekete geçmelisiniz.
Daha üretken ve enerjik hissetmek için özel olarak yaptığınız şeyler var mı?
Kendimi bildim bileli ağır bir tempoda çalışıyorum. Bilhassa bir kitap ya da senaryo yazıyorsam, sabahın erken saatlerinde (bazen 5’te) uyanıp masama oturuyorum. Etrafın sessizliği içinde, gün doğumuna kadar yazmak benim için adeta bir meditasyon. Şayet ajansla ilgili bir çalışma yapıyorsam, kendime bir Türk kahvesi hazırlar, ofis terliklerimi giyer ve grupla sohbet ederek, dolaşarak yeni fikirler üretmeye odaklanırım.
Kadının gücünü anlatmak için toplumsal medyayı kullanmanın toplumsal tesirini nasıl değerlendiriyorsunuz? Bu hususta nasıl geri bildirimler alıyorsunuz?
Sadece toplumsal medyada paylaşım yapmanın kâfi olduğunu düşünmüyorum. Bir bahis hakkında tweet atmak ya da bir post paylaşmak farkındalık yaratabilir lakin temel sorun, bunun ötesine geçip somut adımlar atmak. Ben de bu şuurla hareket ediyorum. Bilhassa teşebbüsçü olarak, bayanlarla daha fazla iş birliği yapmaya ihtimam gösteriyorum. Zira TÜİK bilgilerine nazaran hâlâ büyük bir cinsiyet eşitsizliği var. Toplumsal medya bu hususları gündemde tutmaya yardımcı oluyor lakin gerçek değişimi sağlayan şey, günlük hayatımızda verdiğimiz kararlar ve attığımız adımlar.
“
“Toplumdaki tüm bayanlar özgür olana kadar, hiçbirimiz nitekim özgür değiliz.”
Kadınların kendi seslerini bulmaları ve güçlü bir formda tabir etmeleri için neler söylemek istersiniz?
Bunu daha evvel de lisana getirmiştim ve tekrar söylemek isterim: Benim ailem, güçlü olmam için bana her vakit manevi takviye verdi. Lakin ne yazık ki ülkemizde hâlâ eğitim hakkı elinden alınan, çocuk yerine konulmayan, tanımadığı biriyle evlendirilen, sesi duyulmayan pek çok kız kardeşimiz var. Bu yüzden burada ne söylesem yetersiz kalır. Söyleyebileceğim en kıymetli şey şu: biz şanslı olanların bir şeyleri değiştirmek için elini taşın altına koyması. Zira toplumdaki tüm bayanlar özgür olana kadar, hiçbirimiz nitekim özgür değiliz.
İleriye dönük en büyük maksadınız nedir?
50’li yaşlarıma geldiğimde, AKA’yı en başından beri benimle birlikte bu yolda emek veren kızlarıma bırakmayı istiyorum. Kışları kızımla Kuzey İngiltere’de yaşamak istiyorum (tabii lise çağında o da isterse 🙂 ). O okuluna giderken, ben de tabiatın içinde kitaplarımı ve senaryolarımı yazmaya odaklanayım istiyorum. İlker de o vakte kadar jön babası olur herhalde… Artık gelip sarfiyat… 🙂
